Symptomen van een frozen shoulder

frozen-shoulderDe hoofdsymptomen van een frozen shoulder zijn bewegingsbeperking en pijn in de schouder. Deze bewegingsbeperking treedt zowel actief als passief op.

Dat wil zeggen dat het moeilijk is om de schouder bewust te bewegen en deze ook moeilijk meebeweegt met de rest van het lichaam. Het doet pijn als de patiënt de schouder zelf beweegt en ook als de schouder bewogen wordt door iemand anders.

Verloop van een onbehandelde frozen shoulder

Als een frozen shoulder niet behandeld wordt kan het jaren duren voordat de schouder weer beter wordt. Vaak is het zelfs zo dat de klachten alleen maar erger worden.

Omdat zowel het niet bewegen van de schouder als het wel bewegen van de schouder kan bijdragen aan de ontwikkeling van een frozen shoulder is het voor patiënten vaak erg moeilijk om er zelf iets aan het doen. Dit leidt uiteraard tot veel frustratie.

Als een frozen shoulder onbehandeld blijft kunnen de symptomen dermate toenemen dat het voor de patiënt op een gegeven moment bijna onmogelijk is om de schouder te bewegen. Om dit te voorkomen is het zeer belangrijk om bij aanhoudende klachten contact op te nemen met een arts.

Specifieke symptomen waarmee je een frozen shoulder zelf kan herkennen

Het is lastig om zelf de diagnose van frozen shoulder te stellen, zelfs als je over voldoende kennis beschikt. Er zijn wel enkele symptomen die het waarschijnlijker maken dat er sprake is van een frozen shoulder.

Het is bijvoorbeeld extra pijnlijk om de arm omhoog te bewegen. Het naar achter draaien van de arm, exorotatie van de schouder, is veelal de meest pijnlijke beweging. Een ander kenmerkend symptoom is dat de klachten ’s nachts toenemen.

Een frozen shoulder onderscheidt zich enigszins van andere oorzaken door de sterk gereduceerde bewegingsvrijheid van de schouder. De bewegingsbeperking treedt zowel actief als passief in min of meer gelijke mate op.

De stadia van een frozen shoulder

Er wordt een onderscheidt gemaakt tussen drie stadia van een frozen shoulder. In de eerste fase is er met name sprake van een pijnlijke schouder met toenemende bewegingsbeperking.

De duur van deze fase is erg variabel en kan zes weken tot negen maanden duren. In de tweede fase neemt de pijn af maar is er nog steeds in sterke mate sprake van bewegingsbeperking. Deze fase duurt ongeveer vier tot negen maanden. In de derde en laatste fase treedt het echte herstel op.

De schouder herstelt zich langzaam naar de normale staat. Deze fase duurt vaak het langste, van vijf tot zesentwintig maanden.